تحولات منطقه

اهواز- تولید چغندرقند یکی از افتخارات استان خوزستان است که در حال حاضر با توجه به فصل برداشت و ضعف در سیستم حمل‌ونقل عمومی این افتخار به بلای جان کشاورزان تبدیل‌شده است.

کام چغندرکاران خوزستان تلخ شد/آب در کوزه و ما تشنه لبان می گردیم
زمان مطالعه: ۳ دقیقه

قدس آنلاین-گروه استان ها: در حالی که بستر کشت و کار و ظرفیت تولید چغندر قند و ایجاد کارخانه شکر  در کشور فراهم است اما عدم برنامه ریزی صحیح  موجب شده تا دستمان برای واردات بلند باشد و مردم نیز در صف های طویل برای تهیه مقداری شکر صف بکشند و این در حالی است که محصول چغندر قند خوزستان روی زمین مانده است و این استان با کمبود کارخانه تولید شکر روبروست و به عبارتی«آب در کوزه و ما تشنه لبان می گردیم.»

شهرستان‌های شوش ، اندیمشک، دزفول و شوشتر ازجمله مراکز کشت محصول چغندرقند در استان خوزستان بشمار می‌روند البته  در سال‌های اخیر به دلیل تعطیلی کارخانه  قند شوش میزان کاشت چغندر در خوزستان نیز کاهش‌یافته بود اما با راه‌اندازی مجدد این کارخانه میزان کشت این محصول دوباره رونق گرفته است.

در حال حاضر برداشت چغندرقند که از اواخر اردیبهشت امسال از سطح حدود ۱۱ هزار هکتار از مناطق شمالی خوزستانی به‌صورت پراکنده شروع‌شده به علت ناکافی بودن تعداد کامیون برای انتقال آن به کارخانه در معرض نابودی قرارگرفته است.

مسئولان جهاد کشاورزی که تا پیش‌ازاین اعلام می‌کردند در افق  استان خوزستان با تولید ۶.۵ میلیون تن چغندرقند گوی سبقت در کشور را خواهد ربود و در راستای خودکفایی شکر گام خواهند برداشت اما در حال حاضر برای انتقال ۸۰۰ هزار تن چغندرقند زانوی غم بغل کرده‌اند.

کمبود کارخانه قند

طبق برآوردهای سازمان جهاد کشاورزی خوزستان برای جذب کل تولید محصول چغندرقند باید هشت کارخانه قند جدید در خوزستان راه‌اندازی شود اما در حال حاضر به دلیل فقدان این ظرفیت بسیاری از کشاورزان مجبور هستند تا محصول خود را به کارخانه‌های قند اسلام‌آباد، کرمانشاه، قزوین، شهرکرد و اصفهان ارسال کنند.

کشت چغندرقند پس از یک دوره رکود ۱۵ ساله، از سال ۱۳۹۲ با حدود سه هزار هکتار از سر گرفته شد و هم‌اکنون به ۱۱ هزار و ۱۱۹ هکتار رسیده است و در حال حاضر تنها کارخانه قند شوش که ۲ سالی است پس از تعطیلی ۱۵ ساله شروع به کارکرده می‌تواند حدود ۱۰۰ هزار تن چغندرقند را فراوری کند.

گرانی کرایه‌ها

ازآنجاکه تا سال گذشته به ازای هر تن ۸۰۰ هزار ریال از کشاورزان بابت حمل‌ونقل دریافت می‌شد اما امسال به دلیل افزایش قیمت‌ها لذا کامیون داران علاقه‌ای برای حمل‌ونقل محصول کشاورزان حتی به دو برابر این قیمت را هم ندارند.

برداشت چغندرقند که از اواخر اردیبهشت امسال از سطح حدود ۱۱ هزار هکتار از مناطق شمالی خوزستانی به‌صورت پراکنده شروع‌شده به علت ناکافی بودن تعداد کامیون برای انتقال آن به کارخانه در معرض نابودی قرارگرفته است متأسفانه باوجوداینکه غفلت از جابجایی به‌موقع این محصول می‌تواند به فسادپذیری این محصول منجر شده و دسترنج خوزستانی‌ها را تضییع کند اما بسیاری از محصول برداشت‌شده هم چنان بر روی زمین‌مانده است.

راضی نشدن کامیون داران برای حمل محصول کشاورزان خوزستانی در طول هفته گذشته حتی با برگزاری  جلسه فوق‌العاده با همین محور و با حضور مسئولان جهاد و راهداری نیز راه به‌جایی نبرد و مشکل را لاینحل گذاشته است.

بسیاری از زارعان در این رابطه عنوان می‌کنند: مگر نه این است که مسئولان جهاد کشاورزی و هم‌چنین اداره حمل‌ونقل و پایانه‌ها به‌عنوان مجری و نمایندگان قانون وظایفی در این رابطه دارند پس چرا دولت قادر نیست تا این مسئله پیش‌پاافتاده را حل کند؟

بسیاری از آن‌ها می‌گویند: در شرایط اقتصادی که بسیاری از کشاورزان خوزستان به دلایل بلایای طبیعی مانند سیل دچار خسران فراوان شدند آیا منطقی است که حالا به دلیل ضعف در سیستم حمل‌ونقل افزون بر ۸۰۰ هزار تن محصول چغندر آن‌ها فاسد شود و خراب شود؟

چغندرکاران خوزستانی عنوان می‌کنند: بنا بر گفته مسئولان جهاد کشاورزی آن‌ها وظیفه‌ای در قبال حمل محصولات کشاورزی ندارد وقتی هم به اداره حمل‌ونقل  و پایانه‌ها شکایت می‌بریم آن‌ها هم می‌گویند راننده‌ها را نمی‌توان به‌زور و با این کرایه پای‌کار آورد!

این کشاورزان که محصول آن‌ها بر روی زمین‌مانده است می‌خواهند بدانند که کدام مسئول باید این مشکل را حل کند؟

فرصت اندک

در همین حال معاون بهبود تولیدات گیاهی جهاد کشاورزی خوزستان بابیان اینکه تنها ۴۰۰ برای حمل‌ونقل این محصول در این استان حاضر به همکاری شدند بیان کرد: این در حالی است که برای رفع این کمبود حداقل به تعداد یک هزار دستگاه کامیون دیگر نیاز است.

محمدقاسمی نژاد بابیان اینکه تاکنون توانستیم تنها نیمی از محصول برداشت‌شده را به کارخانه‌های قند ارسال کنیم اظهار کرد: اگر در ظرف مدت ۱۵ روز آینده نسبت به تأمین وسیله نقلیه برای جابجایی این محصول اقدام نشود با نابودی ۴۰۰ هزار تن چغندرقند روبرو خواهیم شد.

وی با اشاره به اینکه می‌توان از استحصال حدود ۸۰۰ هزار تن چغندرقند، ۹۰ هزار تن شکر تولید کرد افزود: جای تأسف دارد که ما برای واردات شکر در شرایط تحریم‌های ظالمانه با مشکلات جدی روبه‌رو هستیم ولی حاضر نیستیم برای تولید شکر از چغندرقندی که روی زمین است و بخش مهمی از آن در معرض نابودی است وارد عمل شویم.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.